روايه نغم بقلم فراوله
الباب بيخبط و ام علاء فتحت
ابو نغم و نبي يا علاء تعلي شوف بنتي بيتموت تعلي الحقها
علاء جري علي تحت و وراه ابوه و امه و عمه نزل تحت اوضتها لقها وقعه علي الارض و وشها ازرق شلها حضها علي السرير و كشف عليها و عرف ان جلها هبوض حد طلب من عمه يجيب محليل و و حقنه و ادويه تانيه كل ده و الكل مڼهار معاده علاء اللي مش همه و لا حتي انها بنت عمه ابو نغم جاب الحاجات و ادها لي علاء. علاء ركب المحليل و طلب منهم انهم يهده
ابوه و امه بصله بصت استحقار
ابو علاء بيقول لي اخو في ودنه خد مراتك يا شريف علي اوضتها علشان ترتاح هي لو فضلت كده ممكن يغمي عليها
شريفابو نغم هز راسه بنعم يلا يا صباح ام نغم ادخلي ارتحي شويه عقبال ما نغم تفوق
فاطمه ام علاء و فيها اي احنا جنبها اهو و علاء موجود اهو جنبها ادخلي انتي ارحي بس
صباح لا بردو هفضل جنب بنتي
فاطمه يعني انا غريبه ادخلي ارتحي انتي و انا قعده جنب نغم دي نغم اغله من علاء عندي ادخلي ارتحي انتي و انت كمان يا شريف خليك جنبها و احنا اهو جنب نغم
شريف سند فاطمه و خده ل اوضتهم
فاطمه ريح فين خليك معانا قدر لو البنت جررها حاجه
علاء يا ماما هيجررها اي مهي نيمه اهو
عمرو ابو علاء سيبك منه هو عرف ان نغم حصله كل ده بسببه و مش عايز يشيل المسئوليه
علاء بسببي لي هو انا اللي قولتلها تحبيني
عمرو مانت عرف اهو انها بتحبك عملت كده لي و كمان تروح تخطب صحبتها اللي مش بتعمل حاجه من غيرها بنت حقي.....
عمرو و نغم اللي بټموت في التراب اللي بتمشي عليه
علاء قصدك نغم الهبله اللي علطول قرفاني في عشتي اللي دخلت طب علشان تبقه معايا بس اللي معندهاش شخصيه اللي لو زعقتلها و سبتها خمس دقائق تيجي تكلمني تاني عايز دي لابنك انا مش عرف كريمه صحبتها ازاي
علاء لا ده فرق كبير اوي كريمه بنت ليها شخصيه عندها كرامه شيك بتحب الفشون واخده بلها من نفسها مش زي نغم تماما
عمرو بهدوء و ده بقه حب ده اسمه اعجاب يابني انا مش عايز غير مصلحتك كريمه متنفعكش كريمه عمره ما تكون ست بيت
علاء بابا خلاص لو سمحت انا بحب كريمه و كلمت اهلها و الخميس اللي بعد بكره هنورح انا طالع فوق
فاطمه بتوتر و خوف نغم انتي فوقتي ! حسه بي ايه يا حببتي
نغم ابتسمت بكسره تمام يا مرات عمي
عمرو بتوتر انتي صحيتي امته!
نغم بتعب لسه دلوقتي لي في حاجه
فاطمه و عمرو و علاء التوتر بتاعهم قل لتكون يمعت كلام علاء
نغم اومال بابا و ماما فين
علاء ډخله اوضهم مامتك كانت خيفه