روايه كوميديه بقلم كريمه حماده
عمر پخوف و عمر انت كويس فيك حاجة قوم قوم خلينى اشوف
عمر بحنان اهدى اهدى انا كويس البركة فى مالك لحقنى فى آخر لحظة
فريدة بصت لمالك بشكر وهو هزلها راسه باطمئنان
روان بقلق عموووورى انت كويس
مالك بتشنج نعم ياختى
عمر قلب عمورك والله الا كويس وزى الفل دانا لو كانت جات فيا وسمعت عمورى دى كنت هقوم برضو
روان بخجل احم متكسفنيش بقى
روان مقلدة ام سماح ولا متكسفنيش بقى
مالك بحدة الله الله وايه كمان يا عنيا منك ليها
عمر بجدية مصطنعة خلصانة يا حبيب اخوك انا هتجوز اختك
روان اه بالله عليك يا مالك لتوافق دا عينه زرقا هيحسن النسل صدقنى
مالك بت بت انتى هتاخدينى فى دوكةتوهة ولا ايه وبعدين انا عايز اعرف انتو جيتو هنا ازاى والمعلومات دى جبتوها ازاى
قبل ما ننزل من العربية لقيناك خارج وانت ضارب وشك فى الحيط وركبت عربيتك ومشينا وراك قبل ما نتمسك اتجولنا فى المكان كنزهة يعنى فدخلنا مكتب قديم مكانش فيه حد قعدنا ندور ونفتش فلقيت الكارت دا ودسيته وخرجنا زى ما دخلنا بس اتمسكنا عادى برضو
روان بغرور طبعا يابنى دانا روان البكرى
مالك بشك مين اللى ضړبك بالقلم على وشك كدا والخدوش دى ليه
روان بكذب هما..هما لما لقيونى بقاوم معاهم ضربونى جامد
مالك بدون كڈب يا روان مين عمل فيكى كدا
روان بحزن القلم من بابا وطردنى برة البيت أما الخدوش دى حاډثة وفريدة هى اللى خبطتنى وخدتنى عندها
روان امبارح بليل
مالك شد فى شعره بعصبية وروان كملت مالك انا مش هرجع الڤلة تانى يا اما ترجعنى امريكا او..
مالك أو ايه
روان بربشت بعينها لعمر وقالت بمحڼ اتجوز ابو عيون زرقا دا
عمر يا صلاة النبى يلا بينا على المأذون
فريدة بتعب عمر روحنى ارجوك انا تعبانة
مالك كان هيقرب منها يسندها بس هى بعدت بانتفاضة ورا ضهر عمر
عمر يلا حبيبتى تعالى اوديكى الشقة ولا ترجعى معايا البيت
فريدة خلينا فى الشقة عشان بكرة العريس جاى وأجهز نفسى
مالك عريس مين
عمر يعنى هيكون عريس ليا يعنى لفريدة طبعا
مالك بټهديد قسما بالله لو وافقتى يا فريدة لا..
فريدة بجمود متكملش يا مالك ومتحلفش عشان مهتعملش حاجة وياريت متدخلش فى اى حاجة تخصنى ابدا لغاية هنا وكفاية اوى اللى حصل يلا يا عمر
عمر بص لمالك بتشفى ولعبله بحواجبه ومشى وهو بيقول احسن احسن يلا يا فيرى
مالك
