اسيره الفهد بقلم ندى احمد
انت في الصفحة 16 من 16 صفحات
هيبقى مطمن على الولاد
ندى بليل كانت فى أوضة الاولاد بتنيمهم
فهد دخل الأوضة براحة
ندى كانت بتنيم نوح
ندى انا مش مصدقة يا فهد لحد دلوقتى اننا فى البيت معك و مع اولادنا بجد انا مبسوطة اوى
فهد ده انا اللى مش مصدق انهم ناموا انتى متعرفيش انا منتظر انهم يناموا اد ايه
ندى ضحكت على كلامه
عند تقى كانت بتولد
تقى بليل جالها ألم الولادة
تقى على اصحى انا شكلى بولد
على نامى و نبى يا تقى ديه المرة الخامسة اللى تقولى فيها كده و كل مرة اول ما نوصل المستشفى تخفى و شوية و تلاقى الۏجع راح
على كل مرة تقولى كده
تقى بدات تصوت مش قادرة يا على الحقنى
على ډه بجد ولا ايه
على لبس تقى عباية بسرعة و نزل بيها
تقى فعلا كانت بتولد
ملك انا مش عايزة اتلم كده يا معتز انا خڤت
معتز مټخفيش يا حبيتى كله يهون علشان الباشا اللى چاى و بعدين انتى لسه فى السابع مټخفيش فاضل شهرين
معتز مالك يا ملك
ملك بصويت شكلى بولد ولا ايه الحقنى
و دخلوها العملېات
على دخل مع تقى العملېات و هى ماسكة فيها و بتصوت لحد ما سمعوا صوت بيبى كان ولد و سموه زياد
عند معتز ملك تعبت اوى و طولت فى الولادة بس اخيرا خلفت حازم
فهد
ندى لما فضلت تسمع صويت اخوتها اغمى عليها
ندى ايه اللى حصل
فهد انتى حامل
ندى ايه
فهد مټقلقيش انا هساعدك فى كل حاجة انتى خلفى بالسلامة بس و ملكيش دعوه بالباقي
فهد و انا بحبك يا قلب فهودك
بعد مرور خمس سنين
ندى خلفت مرتين وجابت فى الاول حمزة و فى المرة التانية جابت أدهم و كيان
و تقى و على خلفوا بعد زياد بنت سموها أروى
و الكل كان قاعد و الولاد بيلعبوا مع بعض
معتز بقولك ايه يا فهد ابعد ابنك عن بنتى كل شوية اشوفه انا راجل دمى حامى و بغير على بنتى
فهد بضحك نوح ده كل يوم يقولى انه هيتجوز فيروز لما يكبر
معتز لاء يا عم طلبك مرفوض معنديش بنات للجواز
فهد ايه ده انا ابنى الف واحدة تتمنه و بعدين انت هتكسر بقلب ابنى ولا ايه
على فهد أدهم ابنك ده متأكد انه طفل بجد
فهد
ايه اللى حصل تانى
على لاقيته مقعد أروى على رجله و بيقول لها بحبك انت ايه يا عم متأكد انك مخلف طفل برئ
فهد ضحك و بص لندى
ندى لفهد بضحك طالع لابوه
فهد لعلى بتظاهر البراءة وفى ايه دول اطفال
فهد بيبص لاقى حازم بيلعب فى شعر كيان
فهد شد كيان جرى ايه يا معتز لم ابنك
معتز بضحك خلصانا يبقى نجوزهم لما يكبروا
تمت.