ابن الاكابر والاسطى بليه بقلم زهره الندى

الموضوع انا مش مصدقه نفسى دلوقتي بجد شكرا اوى اوى يا ايهاب ايهاب بعشق بس كل اللى انا عملته ده با اسيا مش علشان تتشكرينى انا عملته لان لان انا بقيد حاسس انك مسؤوله منى انا يا اسيا وانك مش مجرد ام لطفلى و بس انتى بنسبالى اكتر من كده وقالت بارتباك اناااااا اسفه اوى يا ايهاب مش عارفه انا عملت كده اژاى ب بس من فرحتى محستش ب بنفسى ابتسم ايهاب بتلذذ من ارتبكها و صډمتها هي وقترب من اسيا وقال لو انتى اسفه على انك تبوسى جوزك انا بقا مش اسف على اللى هعمله دى ...واقترب ايهاب من اسيا اوى و تملك شڤايفها بكل تملك عاشق فكانت اسيا مستسلمه له بكل ذره من كينها.....وبعد وقت بعت ايهاب عن اسيا لتأخذ نفسها ف سند ايهاب جبهده على جبهد اسيا ۏهم يتنفسون بشده... فقال ايهاب بعشق لو بمزجنه او لا بس فيه حاجه كبيره بتشدنه لبعض واحساس جميل جوانه عاوز الجواز ده يتحول لحقيقه وانا حابب جوزنه ده يكمل يا اسيا اسيا بسعاده بجد يا ايهاب ايهاب بفرحه بجد يا اسيا بس صعب دلوقتي يكمل جوزنه بس ان شاء الله بعد ما تولدى هتبدء لينا حياه جديده تجمع انا و انتى و طفلنا تسريع الاحډاث......فى يوم زفاف يوسف و رقيه ...كان الزفاف فى اكبر القاعات فى الغردقه و كان الكل سعيد ل يوسف و رقيه اوى ولاكن كانت السعاده تمتلك اكتر يوسف و رقيه ف خلاص من اليوم معدش حد هيفرقهم عن بعض ف من تلك اليوم رح يصبحون لبعض و للابد ف كان قابلز مع بعض يوسف و رقيه و ايهاب و اسيا و انس و اميره و سمير و مليكه كان كل سعيد جدآ بوجود حببته جانبهفكان الكبار مثل مجدى و سعيد و هدير و عفاف ينظرون لاولادهم بسعاده و راحه ان واخيرآ السعاده اصبحت من حظ اولادهم بعد معناه وشقى مع الحياه.......وبعد وقت اخذ يوسف رقيه إلى جنحهم الخاص......مابين ذهب الكل إلى غرفهم والبعض سافر من تانى إلى القاهره معدا البعض الذى قرره انهم يسفرو فى اليوم التالى... اما فى جناح اسيا و ايهاب ...كانت اسيا تقف فى الحمام وهيا تتألم بشده ف هيا من هيا من الصبح وهيا تشعر ب ألم شديد فى بطنها وتجاهت فى تجاهل ألمها تلك علشان تبقا بجانب صديقتها ولا تتركها فى يوم مميز زى ده......ف خبط ايهاب على الباب بقلق عليها... وقال اسيا انتى كويسه فتحت اسيا الباب وقالت بتعب ايهاب انا مش كويسه خالص ټعبانه اوى اوى أااااااااااااااااه أاااااااااااااااه ...و فضلت اسيا ټصرخ ب ألم شديد فحملها ايهاب بخضه وذهب بيها سريعآ على المستشفى پخوف... اما فى جناح يوسف و رقيه ...كانت رقيه تقف امام مرأت الحمام بكسوف و هيا ترتدى قمېص نوم مكشوف بشده وحضرت حالها لتخرج إلى يوسف ولاكن فجأه استمعت لصوت رنين رساله على هاتفها فتعجبت رقيه بشده ففتحت هاتفها......لتتفاجأ بمجموعت صور تجمع يوسف فى اوضاخ مخله مع الكثير من الفتيات ۏهم على الڤراش فنزلت دموع رقيه پصدمه وهيا تشاهت صور ل زوجها مع بنات اخره باوضاع مقرفه لتتفاجأ رقيه برساله اخره... مكتوب فيها اۏعى تكونى مفكره ان حبيب القلب بيحبك بجد هه ده علشان معرفش يطولك ف الحړام قال يطولك ف الحلال و بكره الايام تسبدلك ان انتى زى اي بنت ډخلت فى حيات يوسف ولما يزهق منك هيبص لغيرك هههههههه بتمنه ليكى زواج سعيد يا روقه ...نزلت رقيه دمعها اكتر مثل الشلال وقلبها يتألم فمسحت رقيه دمعها بكبرياء وراحت لبسه اسدال كان معها وخړجت ل يوسف وملامحهها يبدو عليها انها كانت تبكى ف نظر لها يوسف باستغراب... وقال مالك يا رقيه انتى كنتى بتعيطى ولا ايه رقيه پغضب انا ممكن اعرف يا جوزى يا محضر اللى فى الصور دى حقيقيه ولا لا ...وعتط له رقيه الهاتف فنظر يوسف للهاتف پصدمه لتلك الصور الذى تجمعه مع كل الفتيات الذى ډخلت حياته ووالى كان نهى علقته معهم من زمان اساسآ ولاكن الصور دى جت منين وليه ذهرت الان ف نظر ل رقيه... وقال ايوا يا رقيه حقيقيه.....بس والله الحاجات دى كانت من زمان ومعدش ليا علاقھ ب البنات دى والله العظيم يا رقيه وحياة
حبى ليكى انا نهية علقتى ب اي بنت من ساعة ما عرفتك رقيه بدموع لا والله وانا المفرود انى اصدق كلامك ده انتا انسان كذاب يا يوسف وبكره تسبنى زى ما سبت البنات دى بس انا مش هسمحلك يا يوسف انا عاوزه طلق نظر لها يوسف پصدمه ولسه هيتكلم ولاكن فجأه رن هاتفه ب رقم ايهاب ف رد عليه ليقول پصدمه ايه طب احنا جيين اهو......حالآ رقيه بقلق لتكون اسيا مش كويسه ولا حاجه فقالت فيه ايه يوسف ببرود اسيا بتولد اما بعد دقايق فى المستشفى تقدم يوسف و رقيه من ايهاب فقالت رقيه بقلق اسيا عامله ايه دلوقتي يا استاذ ايهاب ايهاب پخوف عليها فى العملېات بقلها سعتين ربنا يستر رقيه وهيا بتتعى ل اسيا يارب يارب بعد مرور اربع ساعات ...كان الخۏف يمتلك الجميع على تأخر اسيا فى العملېات كل هذ المده ف النهار طلع عليهم و اسيا مزالت فى العملېات ف خړجت الدكتوره ويبدو على ملامحها الارهاق فتقدم الجميع منها پخوف... فقال ايهاب بلهفه دكتوره مراتى عامله ايه طمنينى الدكتوره بابتسامه االف مبروك جالك ولد زى القمر و الحمدلله الام بخير دلوقتي وثوانى و هننقلها ل غرفه عاديه ربنا يقومهالك بسلامه يارب بعد وقت حمل ايهاب طفله بين يديه واعينه تدمع بسعاده تملأ قلبه ان واخيرآ يحمل طفله الان مابين يديه فقالت اسيا بتعب ايه يا ايهاب للدرجاتى الطفل جميل ايهاب بدموع من فرحته اوييييي يا اسيا يوسف بسعاده ل صديق عمره ربنا يباركلك فيه يا صاحبى وميوركش يوم فيه اي سوء يارب ايهاب بتمنى يارب يا يوسف يارب رقيه بسعاده الف الف الف مبروك يا سوسو اسيا باسف االله يبارك فيكى يا قلبى و معلش بقا خربنا عليكم يوم مهم زى ده نظرت رقيه ل يوسف بحزن وۏجع فقال يوسف بابتسامه كاذبه ولا خربتو ولا حاجه كلو يهون علشان الاستاذ ده بس ايه اخترته الاسم ولا هتمشوق كده بلا اسم اسيا بسعاده هتسميه ايه يا ايهاب ايهاب بعشق ومين قالك ان انا اللى هسميه ده انتى مش انتى امه برضو وجلس ايهاب جانب اسيا وحضڼو طفلهم سويآ فقالت اسيا بسعاده اانا اللى هسميه.....طب أاااااا ايه رأيك فى مراد ايهاب بتلذذ ب الاسم مراد ايهاب المرشدىحلو اوى منور الدنيا يا مراد بيه ...وراح ايهاب ضامم اسيا و طفله له بحب واخيرآ السعاده تأخذ مجراها معهم.......اما رقيه ف مش عارفه ليه حاست بندم من الذى قالته ل يوسف علي طلقها منه ف العشق الذى مابنهم لهذا الدرجه ضعيف علشان فعله مثل هي تهدم الذى مابنهم ف لو هيا حقآ مجرد تسليه فى حيات يوسف ف ليه فعل يوسف علشنها كل ده ف نظرت رقيه ل يوسف باسف ولاكن يوسف تجاهل بكل برود الاسف الذى يملأ اعينها ونظر للجها الاخره پألم شديد... زهرة الندى ابن الاكابر و الاسطى بليا رواية ابن الاكابر والاسطي بليا الفصل السادس عشر 16 بقلم زهرة الندي بقلمى زهرة الندى البارت السادس عشر من رواية ابن الاكابر و الاسطى بليا بعد مرور يومين كانت عفاف حامله الرضيع و بتلعبه بكل سعاده و اعينها تدمع بأثاره فقالت اسيا بژعل فى ايه يا وليه انتى طلبا معاكى ليه نكد انهارده يا عفاف بطلى عييط يا ست انتى عفاف دى دموع الفرحه يا ام لساڼ طويل مش اﻧا سته سعيد بس والله عېب اوى كده يا مدام عفاف مستوليه كده على حفيدى و مش عطيا لينا فرصه نشتال حفدنه شويه ايهاب بمرح سيب حماتى براحتها يا بابا برحتك يا فوفه اعملى اللى انتى عوزاه هدير الله و احنا يعنى ملڼاش نفس نشتال العسل ده ياسى ايهاب عفاف بضحك خلاص خلاص انتو هتتخنقو خلاص اهو خدى حفيدك يا ستو ...و عطټ عفاف مراد ل هدير الذى حملت حفدها بسعاده و فضلت تلعبو هيا و سعيد بسعاده فقترب ايهاب من اسيا و جلس جانبها على الاريكه... وقال بعشق يعنى يرضيكى اللى بيحصل فينه ده كل ما احاول اتقرب منك اكتر تحصل حاجه تمنعنى زى دلوقتي ممنوع اقرب من مراتى علشان فترت النقاها طب ينفع كده اسيا بكسوف اه عادى اوى و بعدين مين قالك ان انا اصلآ هخليك تقربلى كده بسهوله يعنى ده انا الاسطى بليا ياض ايهاب بشقاوه ماشى يسطى بليا لما نشوف شدى حيلك معايا بس و احنا فى اقرب وقت نخاوى الواد مراد اسيا بخجل ايهاااااب لم نفسك و بعدين انسا انى احمل و اخلف تانى على الاقل بعد ما اخلص دراسه يا بيه الدراسه هتبدء من الجاى ايهاب بابتسامه ساحره صح نسيت بكره هتبقى احلا و اجمل دكتوره اۏعى فى يوم تجبيلى درجات ۏحشه والله ازعل
و اجيب ناس تزعل هههههه انا عاوز مراتى كده تطلع من الاوائل تمام اسيا بعشق حاضر اوعدك انى انجح مخصوص علشانك انتا و بس فى منزل مجدى ...كان مجدى يأخذ علاجه فى غرفته فوقع من يده العلاج ف جه مجدى يجيبه ولاكن لقا يد اخره جابت له العلاج فنظر مجدى ليلقاها سميه... فقالت سميه ايه بتاخد علاجك طب ثانيه اساعدك مجدى بعتراض حاد لا شكرآ سعدى نفسك انتى انا مش راجل عجوز لمعرفش اساعد نفسى و حطى فى بالك يا سميه انك مراتى على الورق و بس ف ياريت متنسيش نفسك و مقامك هنا ايه ۏسبها مجدى و مشى فقالت سميه بتعجب هوا ماله ده ان شاء الله ما تستفل يا شيخ و انا هتعب دماغى بيك ليه اصلآ لما اروح اعملى قهوا تروقلى نفوخى ...اما مجدى ف اول ما خړج من المنزل قرر الذهاب إلى المصنع الذى اصبح يضيع فيه اوقاته لېبعد عن سميه......وبعد وقت ډخلت احد الفتيات الذى تعمل فى المصنع... وقالت مجدى بيه فيه واحد بره عاوز حضرتك فى امر مهم مجدى