روايه بقلم سوما

احب تانى ومستحيل احب تانى وكنت كدا فعلا لغايه لما فى يوم شفت المربيه بتاعت بنتى وهى بترقص مع بنتى فى اوضتها وقتها حسيت ان قلبى بدء يدق مره تانيه بس كنت بنكر ده ومش عايز أصدقه بس لقيت نفسى بستنى كل يوم علشان اشوفك وانتى بتلعبى مع حنين او اسمع ضحكتك اللى كانت بتخلينى احس انى عايش فعلا بس كنت دايما ارجع لصور سالى واقول انى مش ممكن احب واحده غيرها ويوم ما اتجوزنا كل اللى انا قولته كان علشان احمى قلبى منك  بس كل اللى انا عملته انى جرحتك وخليتك دايما حزينه وبالذات لما غلطت فى اسمك بس صدقينى لو خيرونى بين انى ارجع اعيش عمرى كله مع ذكرياتى مع سالى وبين انى اعيش يوم واحد معاكى انتى صدقينى هختار اليوم ده بكل ما فيه عارفه ليه  لانى بحبك  بعشقك   انا

وقطع حديثه انفجار سلمى فى البكاء فأتجه نحوها مسرعا محاولا تهدئتها بينما كانت شهقاتها تملئ المكان 
كريم انا أسف اسف على كل كلمه بايخه قولتهالك اسف على كل دمعه نزلت من عنيكى بسببى أرجوكى ادينى فرصه اعوضك فيها عن كل ده   أرجوكى ادينى فرصه انى اوريلك بحبك اد ايه  ارجوكى سامحينى أرجوكى   
سلمى وهى تبتعد عنه وتجفف دموعها بطرف شالها كالاطفال أسامحك  انا عمرى ما زعلت منك  انا كنت زعلانه من نفسى لانى كنت حاسه انى طمعانه فى حاجه مش بتاعتى وانك لسه بتحب سالى الله يرحمه   وانى انا يادوب حل مؤقت وانى 
بحبك والله العظيم بحبك
سلمى بأبتسامه وانا كمان يا حب عمرى كله
فى منزل عبد الحميد
كانت رقيه تجلس مع ابيها وتهانى
عبد الحميد عامله ايه يا رقيه مبقتيش تسألى عليا يعنى 
رقيه ابدا يا بابا حضرتك اللى زعلت منى علشان اخر مره اتكلمنا مع بعض فيها حتى يوم كتب كتابى متكلمتش معايا 
تهاني اللى فات ماټ يا حبيبتي المهم ابوكى عايزك فى موضوع كدا 
رقيه موضوع ايه ده خير 
عبد الحميد طبعا انتى ربنا كرمك وجوزك عنده ملايين وحالتك الماديه بقت فوق الممتازه فانا

عايزك تكتبيلى تنازل عن نصيبك فى الشقه دى
رقيه حضرتك عايز نصيبى من شقه ماما الله يرحمها
عبد الحميد ايوه انتى خلاص مش محتاجاه فى حاجه وانا اولى بيه هاه قولتى ايه
رقيه بسخرية هقول ايه واضح انك خططت لكل حاجه   اللى حضرتك عايزه انا هعمله يا بابا 
تهاني ايوه كدا ربنا يكملك بعقلك
فى المستشفى
كان عماد قد افاق من نومه و عاد الى مقعده امام غرفه فاطمه عندما شعر بتحركات غريبه ودخول العديد من الممرضات الى غرفه فاطمه وحضور طبيبتها فوقف واتجه مسرعا الى الغرفه بينما تخرج ممرضه مسرعه من الغرفه 
عماد طمنينى لو سمحتى مراتى مالها
الممرضه ادعيلها يا استاذ دى بټموت
بسم الله الرحمن الرحيم
لا تدع القراءه تلهيك عن الصلاه
الفصل السابع والعشرون
فى قنا
كان حمزه قد وجد الهاتف الخاص بهبه مكانها فأراد أن يرسله اليها فهو ذاهب الى شركته ويريد الاطمئنان عليها حتى يعود فذهب إلى منزل عائشه حتى يعطيها الهاتف وعند اقترابه من المنزل سمع صړاخ تفيده فركض مسرعا الى المنزل ليرا ما أوقف الډماء فى عروقه فقد كانت عائشه تقف وبيدها سکينا مليئه بالډماء وهبه ملقاه أمامها أرضا وبجوارها تفيده التى تصرخ فركض مسرعا اليها وجلس بجوارها 
حمزه وهو يربت على وجنتها هبه   حبيبتي  هبه ردى على  هبه 
تفيده الحجها يا حمزه بيه لازم تروح للدكتور 
فحمل حمزه هبه وركض بها إلى سيارته لينطلق بها إلى المستشفى وفى خلال لحظات كانت فى غرفه العمليات وكان حمزه يزرع الممر كنمر جريح حتى خرجت الطبيبه
حمزهدكتوره مريم طمنينى هبه عامله ايه
مريم بأبتسامه متقلقشى ضړبة السکينه كانت بعيده عن الاعضاء الحيويه الجسم هى بس ڼزفت كتير والحمد لله فصيله ډمها موجوده فى المستشفى وهننقلها دلوقتى اوضه عاديه ولازم تقعد تحت الملاحظه على الاقل اسبوع 
حمزه براحه ربنا يطمن جلبك  الحمد لله الحمد لله
فى المستشفى 
كان عماد يقف مصډوما مما سمع وعندما تأكد مما قالته الممرضه اندفع الى داخل غرفه العنايه المركزه ليرا الطبيبه الخاصه بفاطمه تصعقها بالصاعق الكهربائى فحاول الوصول اليها ولكنهم اخرجوه من الغرفه بالقوه فأخذ ينظر الى ما يفعلونه من خلال الزجاج العازل حتى انتهت الطبيبه من عملها وعاد قلب فاطمه يدق بالمعدل الطبيعى فزفر براحه واتجه الى الطبيبه التى تخرج من الغرفه 
عماد طمنينى يا دكتوره مالها فاطمه
الطبيبه انا كنت فكراك روحت مكنتش اعرف انك ممكن تهتم وتفضل قاعد معاها لغايه دلوقتي
عماد انا عارف انك شيفانى زوج زباله وانا عارف انى فعلا كدا بس أرجوكى طمنينى على فاطمه أرجوكى 
الطبيبه وهى تتنهد مدام فاطمه قلبها وقف والحمد لله قدرنا نشغله تانى والأسف احنا كأطباء عارفين أن دى مش هتكون اخر مره فعلشان كدا هنبطل نديها منوم ونفوقها والباقى عليك لو انت فعلا عايزها تكون بخير 
عماد بأمل قوليلى ايه الى مطلوب منى اعمله وانا اعمله المهم انها